La enfermedad en la emigración gallega y asturiana en el siglo XX

Pese ó gran numero de publicacións sobre a emigración, ningunha tratara un aspecto tan importante como a saúde e a enfermidade que esta conleva. Valeiro que enche esta obra, a través de fontes extraidas de dos arquivos de Sanidad Exterior dos principais portos de saída de emigrantes, a prensa, as publicacións médicas da época, e os arquivos da emigración. Nela se estuda a enfermidade como causa de repatriación, as mutualidades en paises como Arxentina ou Cuba, en torno ás cales se organizou a asistencia sanitaria. O retorno era a única esperanza, pero a travesía de volta foi moitas veces o fin dun proxecto de mellora na calidade de vida que ás veces rematou no mar. Ademais da emigración a América, tamén se estuda o éxodo a Europa, con datos recollidos de entrevistas clínicas, con especial referencia a dolencias psíquicas, achegando datos sobre as concepcións particulares do extrañamiento e as posibles relacións destas coa xénese da enfermidade. Estas experiencias quedaban ben resumidas nun debuxo de Castelao de 1918, no que un mozo postrado e extremádamente delgado dille ó seu pai: “Eu non quería morrer alá ¿sabe, miña nai?”

Antonio Pereira Poza é doutor en Mediciá pola USC. Master en Historia da Mediciña pola Universidade de Londres. Traballa como Cirurxián xeral no Sistema Nacional de Saúde. É autor de libros de historia social da mediciña, como: “La paciencia al sol. Historia social de la tuberculosis en Galicia”; “Salud pública y organización sanitaria en Gijón 1874-1918”; ou “Ritos de embarazo y Parto en Galicia”.